تو را با نام آهو مي شناسند

رضاي حضرت هو مي شناسند

تمام رعيت ملک عظيمت

به نام شاه خوشرو مي شناسند

کجا اينگونه سلطان را هميشه

به خم هاي دو ابرو مي شناسند

همه از بس که يار بي کساني

شهي بازور و بازو مي شناسند

تمام دلبران اينجا شما را

به زيبايي گيسو مي شناسند

تمام راه را تا روز محشر

زمهتاب تو مه رو مي شناسند

به عشق مادرت ام الائمه

تو را فرزند بانو مي شناسند

حريمت را به عشق قبر زهرا

به نام خانه ي او مي شناسند

مسير پنجره فولاد صحنت

گدايانت زهر سو مي شناسند

تمام آستان و صحن ها را

همه پهلو به پهلو مي شناسند

همه ما را ميان صحن هايت

گداي آب و جارو مي شناسند

بيا اينجا غريبان ياردارند

که ماها را در اين تو مي شناسند

همه اينجا تو را از بس رئوفي

ضمانت خواه آهو مي شناسند