اعجاز علمی قرآن

 

مفسران و اندیشمندان علوم قرآنی یکی از ابعاد اعجاز قرآن را اعجاز علمی آن دانستند. منظور از اعجاز علمی قرآن، آیاتی است که به نوعی اشاره به اکتشافات علمی جدید دارد. ما معتقدیم که قرآن کتاب هدایت است و آنچه خداوند در این کتاب بیان داشته است، با هدف هدایتگری مطرح شده است، اما در لابهلای آیت آیاتی را میبینیم که علاوه بر جنبه هدایتگری، بعد دیگری از قرآن را که همان اعجاز علمی است، جلوهگر میسازد. بنابراین قرآن کتاب فیزیک، شیمی، نجوم و ... نیست؛ کتاب هدایت است و برداشت علمی از آیت در مواردی که علم به طور قطعی به اثبات آن پرداخته، میتواند عمق عظمت آن را به اثبات رساند

اعجاز علمی قرآن

 

مفسران و اندیشمندان علوم قرآنی یکی از ابعاد اعجاز قرآن را اعجاز علمی آن دانستند. منظور از اعجاز علمی قرآن، آیاتی است که به نوعی اشاره به اکتشافات علمی جدید دارد. ما معتقدیم که قرآن کتاب هدایت است و آنچه خداوند در این کتاب بیان داشته است، با هدف هدایتگری مطرح شده است، اما در لابهلای آیت آیاتی را میبینیم که علاوه بر جنبه هدایتگری، بعد دیگری از قرآن را که همان اعجاز علمی است، جلوهگر میسازد. بنابراین قرآن کتاب فیزیک، شیمی، نجوم و ... نیست؛ کتاب هدایت است و برداشت علمی از آیت در مواردی که علم به طور قطعی به اثبات آن پرداخته، میتواند عمق عظمت آن را به اثبات رساند.

در این سلسله مقالات برآنیم تا به بررسی مختصر این آیت بپردازیم.

پیدایش جهان

درباره پیدایش جهان، نظریات مختلفی بیان شده است. بر اساس آخرین اکتشافات دانشمندان علم هیئت و در رأس آنها لاپلاس (LaPlace) دانشمند مشهور ریاضیات و هیئت که در حدود دو قرن پیش اظهار شد، کرات آسمانی در ابتدای خلقت از تودههای گاز متراکم تشکیل شده بودند که بعد از مدتی و به مرور زمان بر اثر فشردگی و تراکم شدید، از یکدیگر جدا شدند و با از دست دادن حرارت و التهاب اولیه رفتهرفته سرد و به صورت کرات امروزی درآمدند1. تحقیقات دانشمندان بعدی نیز هر چند این نظریه را تکمیل و بعضی نکات آن را تصحیح کرد، اما در همه آنها اصل پیدایش این کرات از یک توده گاز سوزان پذیرفته شده و مورد قبول محافل علمی جهان است2.

در حالی که بیش از دو قرن از عمر این دیدگاه نمیگذرد، قرآن کریم با اعجازی شگرف و بهطور روشن این حقیقت را بیان کرده است. در آیه 11 سوره فصّلت میخوانیم: ثُمَّ اسْتَوَی إِلَی السَّمَاءِ وَهِی دُخَانٌ ...؛ پس به آسمان توجه نمود؛ در حالی که (به صورت) دودی بود ... . در آیه 30 سوره انبیاء آمده است: أَوَلَمْ یرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا ...؛ ایا کافران نمینگرند که آسمانها و زمین به یکدیگر متصل بودند؛ پس آنها را جدا کردیم ... .

چنان که به روشنی از آیت بالا به دست میاید، هماهنگی اعجابانگیزی میان دیدگاه قرآن با علم روز در زمینه آغاز آفرینش جهان وجود دارد که اعجاز و عظمت قرآن را بیش از پیش جلوهگر میسازد و از همین روست که دکتر بوکای میگوید: «کوچکترین مخالفتی میان معلومات قرآنی و علم جدید راجع به شکلگیری جهان وجود ندارد3».

 

پینوشتها

1. قرآن و علوم روز، سیدجواد افتخاریان، ص234.

2. قرآن و آخرین پیامبر، ناصر مکارم شیرازی، ص193؛ قرآن و علوم روز، ص235.

3. عهدین: قرآن و علم، دکتر موریس بوکای، ترجمه دکتر حسن حبیبی، ص201



نظر  

نوشته شده توسط خانمها فتاحی و فتحی در چهارشنبه 89/11/20 ساعت 1:55 عصر موضوع | لینک ثابت