معنی انتظار

 انتظار حالتی است نفسانی که آمادگی برای آنچه انتظارش را می کشیم از آن برمی آید و ضد آن یاس و ناامیدی است. هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آمادگی و مهیا شدن قوی تر خواهد بود و هرچه محبت نسبت به کسی که در انتظارش هستی شدیدتر و دوستی بیشتر باشد مهیا شدن برای محبوب زیادتر می شود و فراقش دردناک تر می گردد به گونه ای که منتظر از تمام اموری که مربوط به حفظ  خودش هست غافل می ماند و دردهای بزرگ و محنت های شدید را احساس نمی کند.

معنی انتظار

 انتظار حالتی است نفسانی که آمادگی برای آنچه انتظارش را می کشیم از آن برمی آید و ضد آن یاس و ناامیدی است. هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آمادگی و مهیا شدن قوی تر خواهد بود و هرچه محبت نسبت به کسی که در انتظارش هستی شدیدتر و دوستی بیشتر باشد مهیا شدن برای محبوب زیادتر می شود و فراقش دردناک تر می گردد به گونه ای که منتظر از تمام اموری که مربوط به حفظ  خودش هست غافل می ماند و دردهای بزرگ و محنت های شدید را احساس نمی کند.
بنابراین مومنی که منتظر آمدن مولا یش می باشد هر قدر که انتظارش شدیدتر است تلا شش در آمادگی برای آن به وسیله پرهیز از گناه و کوشش در راه تهذیب نفس و پاکیزه کردن درون از صفات نکوهیده و به دست آوردن خوی های پسندیده بیشتر می گردد تا به فیض دیدار مولا ی خویش و مشاهده جمال نورانی اش در زمان غیبت نائل شود همچنان که برای عده بسیاری از نیکان و اولیای حق اتفاق افتاده است. چنانچه حضرت صادق (ع) می فرمایند: هر آن کس که خواسته باشد از یاران قائم (عج) شود باید که منتظر باشد و باید در حال انتظار به پرهیزکاری وخوی های پسندیده عمل نماید که هرگاه بمیرد و قائم (عج) پس از مردنش بپا خیزد پاداش او همچون کسی خواهد بود که دوران حکومت آن حضرت را درک کرده باشد...

 وجوب انتظار حضرت ولی عصر(عج)

 کلینی در اصول کافی به سند خود از اسماعیل جعفی روایتی آورده که گفت: مردی بر حضرت ابوجعفر امام باقر(ع) وارد شد و صفحه ای در دست داشت. حضرت باقر (ع) به او فرمود: این نوشته مناظره کننده ای است که پرسش دارد از دینی که عمل در آن مورد قبول است. عرض کرد: رحمت خداوند بر تو باد همین را خواسته ام. امام باقر(ع) فرمود: گواهی دادن به اینکه هیچ معبود حقی جز خداوند نیست و اینکه محمد(ص) بنده و رسول او است و اینکه اقرار کنی به آنچه از سوی خداوند آمده و ولایت ما خاندان و بیزاری از دشمن ما و تسلیم به امر ما و پرهیزکاری و فروتنی و انتظار قائم ما که ما را دولتی است که هر وقت خداوند بخواهد آن را خواهد آورد و از آنچه بر وجوب انتظار دلالت می کند روایتی است که شیخ صدوق در کتاب کمال الدین به سندخود از عبد العظیم حسنی آورده که گفت: بر سرورم حضرت  محمدبن  علی بن  موسی بن جعفربن  محمدبن  علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام وارد شدم و می خواستم درباره قائم (عج) از آن حضرت سوال کنم که آیا همان مهدی است یا غیر او؟ پس خود آن حضرت آغاز سخن کرد و به من فرمود: ای ابوالقاسم به درستی که قائم از ماست و او است مهدی که واجب است در زمان غیبتش انتظار کشیده شود و در ظهورش اطاعت گردد و او سومین از فرزندان من است.

 فضیلت انتظار و ثواب منتظر

 امام صادق(ع) فرمود: خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش منتظر ظهور او باشند و در هنگام ظهورش فرمانبردار از او. آنان اولیای خدا هستند نه ترسی برایشان هست و نه اندوهگین شوند. (کمال الدین)
در بحار از حضرت امیرالمومنین(ع) آمده که فرمود: منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند ناامید نشوید به درستی که خوشایند ترین اعمال نزد خداوند عزوجل انتظار فرج است.
و در مجمع البیان از حارث بن المغیره آمده که گفت: در محضر ابوجعفر امام باقر(ع) بودیم و ایشان فرمود: آنکه از شما این امر را شناخته و منتظر آن باشد و خیر را در آن بداند مانند کسی است که به خدا قسم در رکاب قائم آل محمد (ص) با شمشیر خود جهاد کرده باشد. سپس فرمود: بلکه والله مثل کسی است که در خدمت رسول خدا(ص) با شمشیرش جهاد کرده باشد. سپس بار سوم فرمود: بلکه به خدا قسم همچون کسی است که در خیمه رسول خدا (ص) شهید شده باشد.
در کتاب غیبت شیخ طوسی(ره) به نقل از کتاب غیبت فضل بن شاذان به سند خود از فضل بن عمر آورده که گفت: حضرت قائم(عج) را یاد کردیم و کسانی که از هم کیشان ما در حال انتظار مردند، پس حضرت امام صادق(ع) به ما فرمود: هرگاه قیام کند نزد مومن داخل قبر خواهند آمد و به او گفته می شود: ای فلان همانا که صاحب تو ظهور کرد پس اگر می خواهی به او ملحق شوی ملحق شو و اگر بخواهی در گرامیداشت پروردگارت بمانی بمان.

 برپا داشتن و حضور در مجالس فضائل
و مناقب امام عصر (عج)

 حضور یافتن در مجالسی که فضائل و مناقب و سایر امور مربوط به آن حضرت در آنها یاد می شود از نشانه های محبت است و از مصادیق اعمال خیری است که مطابق آیه 148 سوره بقره مامور شده ایم که به سوی آنها سبقت بگیریم. «فاستبقوا الخیرات» به سوی کارهای  خیر سبقت گیرید... مولایمان حضرت امام رضا(ع) می فرمایند: هرکس در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می گردد، روزی که دل ها می میرند دل او نخواهد مرد. (بحار الانوار)
و نیز بر این مطلب دلالت دارد فرموده حضرت امام صادق(ع) به فضیل در حدیثی که در بحار روایت شده که حضرت فرمودند: می نشینید و حدیث می گویید؟ فضیل عرضه داشت: آری فدایت شوم. امام صادق(ع) فرمود: همانا من آن مجالس را دوست می دارم. پس امر ما را احیا کنید. ای فضیل، خداوند رحمت کند کسی که امر ما را احیا نماید.
همچنین برپا داشتن مجالسی که مولایمان صاحب الزمان روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا در آنها یاد شود و مناقب و فضایل آن حضرت در آنها ترویج و منتشر گردد و در آن مجالس برای آن جناب دعا شود و با جان و مال در راه تشکیل آن مجالس تلاش کردن از وظایف دلباختگان و ارادتمندان به آن جناب است زیرا که این کار ترویج دین خداوند و برتری دادن کلمه الله و یاری نمودن بر نیکی و تقوی و تعظیم شعائر الهی و نصرت ولی الله است

 قسمت اول ...... 

 



نظر  

نوشته شده توسط خانمها فتاحی و فتحی در چهارشنبه 89/11/20 ساعت 3:47 عصر موضوع | لینک ثابت